Πρόκειται για την πιο συχνή μορφή εκζέματος .είναι κοινή στα παιδιά αλλά μπορεί να εμφανιστεί και στην ενήλικη ζωή. Επηρεάζει πάνω από 20% των παιδιών στις ανεπτυγμένες χώρες και έως το 5% των ενηλίκων .
Κλινικά το δέρμα παρουσιάζεται πιο ξηρό με έντονο κνησμό σε διαφορά σημεία του σώματος και κατά τόπους παρατηρούνται περιοχές πιο ερυθρές με λεπι ή όταν η νόσος είναι πιο επιβαρυμένη παρατηρούνται ακόμη και ρωγμές ή φυσαλίδες. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν γενετική προδιάθεση ενώ σημαντικό ρολό παίζουν περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η ρύπανση το παθητικό κάπνισμα, απορρυπαντικά ,υφάσματα καθώς και το ιστορικό αλλεργίας που μπορεί κάποιος να έχει. Βασικός τρόπος αντιμετώπισης είναι η σωστή ενυδάτωση ,η αποφυγή αλλερεγιογονων κ η σωστή εκπαίδευση των ασθενών και του περιβάλλοντος τους.
Επιπλέον έχουμε τοπικά φάρμακα και σε επίμονες περιπτώσεις και συστηματικά που βοηθούν στον έλεγχο των εξάρσεων. Σ’ αυτά έχουν προστεθεί και νέες ουσίες Αποτελεσματικές και ελπιδοφόρες ως προς την διάρκεια της βελτίωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών.
Ο δερματολόγος είναι ο υπεύθυνος ώστε ο ασθενής να βοηθηθεί και να βελτιώσει την καθημερινότητα του για μεγάλα χρονικά διαστήματα.